“Het viel mij op dat mensen soms zo dicht bij elkaar wonen, soms zelfs in hetzelfde portiek, maar dat er toch weinig contact is onderling. Ik wil oudere buurtbewoners met elkaar laten kennismaken. Het kan zo leuk zijn om contact te hebben met iemand met een andere culturele achtergrond. Culturen zijn verschillend, maar wel gelijkwaardig. Je kunt interessante gesprekken voeren en veel van elkaar leren.”

Zeynep begon een paar jaar geleden met een klein groepje, maar inmiddels melden elke week tientallen belangstellenden zich aan. De maaltijden worden gekookt door vrijwilligers, die ook allemaal een andere achtergrond hebben. “De ene keer is het een groepje Afghanen die de maaltijd verzorgt, de andere keer zijn er Turkse vrijwilligers. Laatst had ik ook Syrische statushouders die nog niet eens zo lang in Nederland waren.” De vrijwilligers blijven tijdens de maaltijd en eten mee, zodat bezoekers vragen kunnen stellen over het eten of over de cultuur en het land van herkomst.

Helaas kan ook deze activiteit niet altijd doorgaan. Afhankelijk van de coronamaatregelen wordt de maaltijd nu georganiseerd voor een kleinere groep in de vorm van een lunch op vrijdagmiddag aan de Valkhof, of gaat het soms helemaal niet door. “Maar dan zoek ik contact met iedereen die zich heeft aangemeld. Vaste gasten spreek ik aan als ik ze op straat zie lopen. Want juist nu wil ik weten hoe het met iedereen gaat.”

Zeynep hoopt dat het contact na de maaltijd niet ophoudt. “We willen dat de buurtbewoners elkaar ook buiten deze activiteit gaan vinden. Soms lukt dat ook. Een tijdje geleden kwam er bijvoorbeeld een oudere man uit Irak. Hij woonde nog niet zo heel lang in Nederland, sprak vooral Engels en had weinig contact met de buren. Bij de culinaire maaltijd heeft hij een Nederlandse man ontmoet met wie het heel goed klikte. Zij zijn echt vrienden geworden en komen nu bij elkaar over de vloer. Ze wonen beiden alleen en ze genieten van het contact en van af en toe een kopje thee drinken samen. Prachtig om dat te zien gebeuren.”